โรคนิวคาสเซิลส่งผลทางประสาท (ซ้าย) ออกอาการที่ถุงลม (ขวา)
โรคนิวคาสเซิล โรคร้ายที่ทำลายสัตว์ปีก
โรคนิวคาสเซิล เป็นโรคติดต่อของเชื้อไวรัสพารามิกโซไวรัส (Paramyxo virus type 1) พบได้ในสัตว์ปีกทุกชนิด แต่มักพบในไก่มากที่สุด โรคนี้แบ่งตามความรุนแรงออกเป็น 5 ชนิด ได้แก่
1.ชนิดรุนแรงมากและแสดงอาการที่ลำไส้ (Viserotropic velogenic virus)
2.ชนิดรุนแรงมากและแสดงอาการทางระบบประสาท (Neurotropic velogenic virus)
3.ชนิดรุนแรงปานกลาง (Mesogenic virus)
4.ชนิดไม่รุนแรงและแสดงอาการกับระบบทางเดินหายใจ (Lentogenic respiratory virus)
5.ชนิดไม่รุนแรงและแสดงอาการกับระบบทางเดินอาหาร (Asymptomatic enteric virus)
โรคนิวคาสเซิลสามารถติดต่อได้ทางอากาศ น้ำ อาหาร นก หนู และการสัมผัสสัตว์ที่ป่วย อาการของโรคนิวคาสเซิลจะแตกต่างกันไปตามชนิดของเชื้อและความรุนแรงของโรค โดยทั่วไปแล้ว สัตว์ปีกที่ป่วยจะแสดงอาการดังนี้
– ทางระบบหายใจ ไก่ป่วยจะแสดงอาการไอหรือจามเป็นหวัด มีน้ำมูก
– ทางระบบประสาท ไก่จะมีอาการคอบิด ชอบยืนเอาหัวซุกใต้ปีก เดินเป็นวงกลม เดินถอยหลัง และกระตุก
– ทางเดินอาหาร ไก่จะถ่ายมูลเหลวสีค่อนข้างเขียวหรือเหลือง
โรคนิวคาสเซิลเป็นโรคที่ร้ายแรง ไม่มีวิธีการรักษาที่ได้ผล ทำได้เพียงป้องกัน โดยวิธีปฏิบัติที่สำคัญ ได้แก่
- แยกไก่ที่ป่วยออกจากฝูงให้เร็วที่สุด
- ฉีดวัคซีนป้องกันโรคตามโปรแกรมที่กำหนด
เกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ปีกควรให้ความสำคัญกับการป้องกันโรคนิวคาสเซิล เพื่อไม่ให้สัตว์ปีกในฟาร์มได้รับเชื้อและเกิดการระบาด
แหล่งอ้างอิง : https://www.cfsph.iastate.edu/
อ่านเพิ่มเติม : ข่าวไก่ชน
สนใจสามารถติดตามต่อได้ที่ : คลิ๊กที่นี่